Stella Van Hofstraeten
Naar buiten trekkende stedelingen willen steevast de verharde grond ruilen voor een verleidelijke groene grasmat, bij voorkeur in de nabijheid van enkele riante bomen en idyllische waterpartijen. Een park dus. 100 jaar geleden, op 7 mei 1923, werd het Rivierenhof een ‘echt’ park. Inmiddels is het gekend tot ver voorbij de Antwerpenaren. De dagelijkse file laat vele E313- autobestuurders meer naar het park kijken dan ze wensen, de parkgebruikers storen zich aan het continue geraas. Elk park heeft een ontstaansgeschiedenis. Het boek ‘Rivierenhof’ vertelt het verhaal over dit park, het uitzicht, de gebouwen, de waterpartijen, het gebruik,… Je vindt er tal van historische foto’s, prenten, affiches en kaarten, aangevuld met recenter materiaal. De vele kleine stukjes over kastelen, hoeves, het Groot Schijn, de Herentals vaart, doen de geschiedenis uit de doeken. Ook de mens achter het park krijgt aandacht doorheen verhalen en anekdotes. Uiteraard lees je over de parkwachters en de arbeiders, je leest ook over het weigeren van de toegang aan mensen zonder hoge hoed bij de opening van het park, de belevenissen van de WC-dame (die de stiel via haar moeder ‘erfde’, een gebruik dat we makkelijker associëren met de politiek en het notariaat) of de ravage na het omvallen van een stevige boom en de ijsberen.
De tekst verscheen op de site van BBL op 3 mei 2023
https://www.bondbeterleefmilieu.be/artikel/allemaal-buiten-met-een-boek
