Koen Peeters
‘Ik denk na over de tijd en zoek
naar het ondersteunende verhaal’ schrijft Koen Peeters in zijn boek ‘Georges’.
Die ene zin vat het boek samen. Tijd, leeftijd, leef-tijd, geleefde tijd,
toekomstige tijd, en bij dat alles mijmeren over context, ruimte en toeval. Hij
vertelt een verhaal en niet één verhaal. Met dezelfde gekende feiten als
houvast kan hij tientallen andere verhalen vertellen. Zijn hoofdrolspelers, die
allen wel ergens een link hebben met het woord ‘George’ ontmoeten elkaar, soms
vluchtig (‘ultrakort’) en ontmoeten elkaar daarna nooit meer, soms gepland,
soms toevallig.
Al enkele jaren gebruikt Koen
Peeters zijn krant, op papier !, dagelijks twee keer. ’s Ochtends leest hij, ’s
avonds knipt hij. Hij knipt elke dag een bijzondere foto uit zijn krant en
plakt de foto, ‘bij wijze van dagsluiting’ in een grootformaat dummyboek. Hij
let op portretten, markante gebeurtenissen, historie en kunst. Gevolg is dat de
nieuwe opeenvolging van beelden leidt tot nieuwe relaties, hij herschikt de
context, er ontstaan nieuwe associaties die tot verwondering kunnen leiden. Wat
hij als dagelijks leven ervaart, een netwerk van lijnen, wordt geknipt en
herschikt. Een strik of een valstrik? En tot wat leidt zijn verzameldrift? Hij
gelooft stellig dat de tijd op termijn alles vergrijst, verkorrelt of
vernietigt.
Nog leuker wordt het als hij een
jonge vrouw toevallig de uitvinder van de bigbangtheorie laat ontmoeten. De
tijd wordt plotsklaps gigantisch lang (ruim 13 miljard jaar), uitgerekend op
een ogenblik dat toeval dominant is in de verhouding tussen twee mensen. Ook de bigbangtheorie is gebaseerd op lijnen en verbanden,
weliswaar tussen hemellichamen. Als hij enkele tientallen
bladzijden later de vrouw een herkenbare identiteit toebedeeld, valt het
verhaal even op zijn pootjes om daarna opnieuw andere wendingen aan te nemen.
Voortdurend stelt hij vragen over toeval, over het waarom, over de toekomst en
het verleden, maar altijd op een aangenaam keuvelende manier. Zijn
George-linken laat hij, met zijn ongebreidelde fantasie, landen in de artistieke
wereld in Georgië. Is er dan een link tussen Georgië en de Georges die zijn
leven hebben beïnvloed. Is er een ‘naamkundige synchroniciteit’ zoals hij dat
zo mooi omschrijft? Koen Peeters schreef één boek, met autobiografische reflex,
maar het hadden er ook vele andere kunnen zijn. Bestaat toeval?
