woensdag 13 november 2024

Van groei naar grens

Peter Lacoere



‘Als ik over milieu praat, haakt men na een half uur af. Als ik over ruimte praat, is dat maximum 10 minuten’. Een uitspraak van een bevlogen en ervaren lokaal politicus. Ruimte is nu éénmaal een abstract onderwerp, gepaard met veel vakjargon en gebonden door een complexe regelgeving. Ruimtelijk planner Peter Lacoere vindt er z'n weg doorheen. Hij slaat de brug tussen ruimte en milieu, maakt een verticale verbinding tussen Europees tot lokaal milieubeleid, zoekt een horizontale verbinding tussen de vele beleidsdomeinen, vergelijkt Vlaanderen met andere Europese landen en maakt ten slotte de vertaalslag van abstract naar concreet. Verder zat hij met diverse stakeholders aan tafel, overlegde met vele administraties en werkte mee aan het ruimtelijk beleidsadvies. Kortom, een stapel argumenten voor een uitgever om zijn doctoraatswerk te publiceren, ondanks de nichemarkt.

Lacoere zet de stap van de Club van Rome naar de planetaire grenzen van Rockström en stapt mee in het donutmodel van Raworth. Omdat klimaatverandering al ver over de planetaire grens zit, moet bij elk landgebruik nagedacht over de klimaatimpact. Om ecologische duurzaamheid, menselijke noden en sociale rechtvaardigheid met elkaar te verenigen, op een beperkte landoppervlakte, is er maar één optie: 'No Net Land Take', of ruimteneutraliteit. Dat is een ambitieus concept van ruimtelijke zelfbegrenzing, dat enerzijds kernen versterkt en anderzijds open ruimte zoveel mogelijk open laat. "Groeiplanning" moet zo vervangen worden door "begrensde en beschermende planning.” Daar is duidelijk nood aan: het ruimtebeslag in Vlaanderen ligt zes keer hoger dan het Europese gemiddelde, de fragmentatie acht keer. Dat vloeit niet alleen voort uit de welvaartsgroei, zoals elders in Europa, maar ligt vooral aan het te losse beleid. Lacoere eindigt knap met een zakelijke uiteenzetting van hoe we die bouwshift kunnen realiseren. Je leest over bevriezing van en verhandelbare ontwikkelingsrechten, beperkende voorschriften en planologische compensatie.

Ook verpaarding, hobbylandbouw, vertuining, planschade als verlammend instrument, en ga zo maar door, komen aan bod, telkens stevig onderbouwd of becijferd. Het boek leest als een cursus, heeft een zeer logische opbouw, bevat zakelijke keuzes, heldere redeneringen, stevige argumenten en veel cijfers en figuren. Wat wil je nog meer?

https://gompel-svacina.eu/product/van-groei-naar-grens/

 

De tekst verscheen op de site van BBL op 25 oktober 2024

https://www.bondbeterleefmilieu.be/artikel/ruimte-voor-ruimte-boeken-over-slimme-steden-natuur-en-achterkamers

De natuur van onze steden

Nadina Galle



Een immotijdschrift deelde ooit een artikel onder de naam “Plant geen boom”. Het stuk hekelde de administratieve perikelen die overenthousiaste boomplantacties met zich kunnen meebrengen. In haar boek pleit eco-ingenieur Nadina Galle wel voor bomen, vooral in steden. Ze is een hoogopgeleid en sterk geëngageerde wetenschapper, die vaak in de aandacht én de prijzen loopt. Ze bespeelt dan ook vlot alle registers, van geschreven boek tot een uitgekiende online-presence. Ze was een uk toen haar ouders Nederland verlieten en naar Canada trokken, waar ze in een typische voorstad opgroeide. Het boek verscheen eerst aldaar in het Engels, maar is nu ook in het Nederlands beschikbaar.

Als wetenschapper adoreert ze feitenkennis, en maakt deze voor iedereen toegankelijk en raadpleegbaar. Ze praat over het ‘Internet of Nature’: zorg voor bomen kan geïndividualiseerd worden tot op het kleinste niveau, de relevantie van bomen kan in geld worden uitgedrukt om besluitvorming makkelijker te maken, steden kunnen met sensoren uitgerust worden om de ondergrondse ‘spaghetti aan nutsleidingen’ in beeld te brengen en zo gerichtere ingrepen mogelijk te maken. 

“… sta ik even stil naast het zwembad dat zijn toevluchtsoord was tijdens de eerste natuurbrand en kijk rond. In de hoek zie ik de opgerolde tuinslang liggen waarmee hij de as verdreef telkens wanneer hij boven water kwam om te ademen.” Het tekent het karakter van Galle. Ze vertoeft niet enkel achter een bureau en op het terrein; het liefst van al praat ze met mensen. Natuurbrand bestrijden in Californië? Ze gaat op stap met de mensen die het écht doen, ze praat, achterhaalt hun drijfveren, en schrijft het neer. Doorheen de lijvige gesprekken geeft ze haar onderbouwde mening. Ze wijst op de diverse risico’s van de klimaatverandering zoals branden, droogtes en overstromingen, ze stelt dat het geen keuze is tussen stedelijke ontwikkeling en natuur maar dat beide perfect samen kunnen, ze pleit voor stadstuinen, groendaken en wadi’ s, kortom, ze vertelt niets nieuws, maar ze vertelt boeiend en overtuigend, gebruikt actuele cijfers en weeft het grote en het kleine verhaal mooi samen.

https://www.lannoo.be/nl/de-natuur-van-onze-steden

 

De tekst verscheen op de site van BBL op 25 oktober 2024

https://www.bondbeterleefmilieu.be/artikel/ruimte-voor-ruimte-boeken-over-slimme-steden-natuur-en-achterkamers

De vrienden van het vastgoed

 Tom Cochez en David Leloup





“Politiekers zien promotoren graag, hoor”: een uitspraak van Jeroen Piqueur, de flamboyante ex-baas van het vastgoedbedrijf Optima. De vervlechting van politiek en de vastgoed is alom bekend. Op 9 oktober 2024 kopte De Standaard dat 1 op 8 burgemeesters zakelijke belangen heeft in vastgoed: een duizelingwekkend cijfer, iets te hoog om nog over ‘toeval’ te spreken. Maar hoe maak je die abstrace beïnvloeding zichtbaar voor iedereen? Waar en wanneer worden grenzen overschreden? Tom Cochez en David Leloup schreven er een boek over. Uitgever Apache legt zich toe op berichtgeving, onafhankelijk, kritisch, getoetst, hertoetst en opnieuw getoetst, maar boeken uitgeven is eigenlijk hun ding niet. Het contract werd dan ook met een andere uitgever, Houtekiet, getekend, het boek lag al klaar, maar toen werd het contract eenzijdig opgezegd. Apache gaf het ongewenste boek dan maar zelf uit, met logistieke steun van EPO.

Het leest als een uitstekende thriller: jammer genoeg is het zuivere non-fictie. De journalisten ontrafelen een mechanisme. Het verhaal opent met het veelbesproken etentje in hartje van Antwerpen met Eric van der Paal, de sterke man van Land Invest. Geleidelijk komt de volledige machine in beeld. Intens lobbywerk geeft aanleiding tot lucratieve deals voor bepaalde bouwbedrijven. Kort door de bocht: enkele politici beslissen, een groot bedrijf bouwt, andere politici financieren en een ander bedrijf verkoopt. Treed binnen in de duistere krochten van de besluitvorming, dure etentjes, dubieuze contracten, verdachte betalingen, zelfverrijking, de immocratie, politieke vriendendiensten, een schrijnend gebrek aan moraal.  Shakespeare schreef het al: “de machthebber heeft geen macht, de macht heeft de machthebber”. De auteurs doen veel moeite om de lezer niet te verliezen. In het kluwen van personen, rechtspersonen, data, plaatsen, afspraken, geldtransacties houden ze de context steeds helder in beeld. Zo komt een systeem met twee koppen aan het licht: aan de ene kant bakkeleien N-VA en PS voortdurend over gemeenschapsgeld, structuren en attitudes, maar in de coulissen zijn ze frivole zakenpartners, met de Antwerpse N-VA en de Luikse PS op kop.

https://shop.apache.be/products/de-vrienden-van-het-vastgoed

 

De tekst verscheen op de site van BBL op 25 oktober 2024

https://www.bondbeterleefmilieu.be/artikel/ruimte-voor-ruimte-boeken-over-slimme-steden-natuur-en-achterkamers

 

Ruimte voor ruimte: boeken over slimme steden, natuur en achterkamers

In de boekenrubriek maken we deze maand ruimte voor ‘ruimte’, een ruim begrip (als flauwe opener kan dit tellen). We zetten drie verschillende invalshoeken naast elkaar. Het ene boek bepleit een begrenzing van ruimtegebruik, het tweede wil meer natuur in onze stad zien en tot slot staan we even stil bij een boek dat vertelt hoe het grondig kan mislopen.

 

Peter Lacoere, Van groei naar grens, ruimtegebruik en bouwshift als doelstellingen van duurzaam landgebruik

‘Als ik over milieu praat, haakt men na een half uur af. Als ik over ruimte praat, is dat maximum 10 minuten’. Een uitspraak van een bevlogen en ervaren lokaal politicus. Ruimte is nu éénmaal een abstract onderwerp, gepaard met veel vakjargon en gebonden door een complexe regelgeving. Ruimtelijk planner Peter Lacoere vindt er z'n weg doorheen. Hij slaat de brug tussen ruimte en milieu, maakt een verticale verbinding tussen Europees tot lokaal milieubeleid, zoekt een horizontale verbinding tussen de vele beleidsdomeinen, vergelijkt Vlaanderen met andere Europese landen en maakt ten slotte de vertaalslag van abstract naar concreet. Verder zat hij met diverse stakeholders aan tafel, overlegde met vele administraties en werkte mee aan het ruimtelijk beleidsadvies. Kortom, een stapel argumenten voor een uitgever om zijn doctoraatswerk te publiceren, ondanks de nichemarkt.

Lacoere zet de stap van de Club van Rome naar de planetaire grenzen van Rockström en stapt mee in het donutmodel van Raworth. Omdat klimaatverandering al ver over de planetaire grens zit, moet bij elk landgebruik nagedacht over de klimaatimpact. Om ecologische duurzaamheid, menselijke noden en sociale rechtvaardigheid met elkaar te verenigen, op een beperkte landoppervlakte, is er maar één optie: 'No Net Land Take', of ruimteneutraliteit. Dat is een ambitieus concept van ruimtelijke zelfbegrenzing, dat enerzijds kernen versterkt en anderzijds open ruimte zoveel mogelijk open laat. "Groeiplanning" moet zo vervangen worden door "begrensde en beschermende planning.” Daar is duidelijk nood aan: het ruimtebeslag in Vlaanderen ligt zes keer hoger dan het Europese gemiddelde, de fragmentatie acht keer. Dat vloeit niet alleen voort uit de welvaartsgroei, zoals elders in Europa, maar ligt vooral aan het te losse beleid. Lacoere eindigt knap met een zakelijke uiteenzetting van hoe we die bouwshift kunnen realiseren. Je leest over bevriezing van en verhandelbare ontwikkelingsrechten, beperkende voorschriften en planologische compensatie.

Ook verpaarding, hobbylandbouw, vertuining, planschade als verlammend instrument, en ga zo maar door, komen aan bod, telkens stevig onderbouwd of becijferd. Het boek leest als een cursus, heeft een zeer logische opbouw, bevat zakelijke keuzes, heldere redeneringen, stevige argumenten en veel cijfers en figuren. Wat wil je nog meer?

https://gompel-svacina.eu/product/van-groei-naar-grens/

 

Nadina Galle, De natuur van onze steden

Een immotijdschrift deelde ooit een artikel onder de naam “Plant geen boom”. Het stuk hekelde de administratieve perikelen die overenthousiaste boomplantacties met zich kunnen meebrengen. In haar boek pleit eco-ingenieur Nadina Galle wel voor bomen, vooral in steden. Ze is een hoogopgeleid en sterk geëngageerde wetenschapper, die vaak in de aandacht én de prijzen loopt. Ze bespeelt dan ook vlot alle registers, van geschreven boek tot een uitgekiende online-presence. Ze was een uk toen haar ouders Nederland verlieten en naar Canada trokken, waar ze in een typische voorstad opgroeide. Het boek verscheen eerst aldaar in het Engels, maar is nu ook in het Nederlands beschikbaar.

Als wetenschapper adoreert ze feitenkennis, en maakt deze voor iedereen toegankelijk en raadpleegbaar. Ze praat over het ‘Internet of Nature’: zorg voor bomen kan geïndividualiseerd worden tot op het kleinste niveau, de relevantie van bomen kan in geld worden uitgedrukt om besluitvorming makkelijker te maken, steden kunnen met sensoren uitgerust worden om de ondergrondse ‘spaghetti aan nutsleidingen’ in beeld te brengen en zo gerichtere ingrepen mogelijk te maken. 

“… sta ik even stil naast het zwembad dat zijn toevluchtsoord was tijdens de eerste natuurbrand en kijk rond. In de hoek zie ik de opgerolde tuinslang liggen waarmee hij de as verdreef telkens wanneer hij boven water kwam om te ademen.” Het tekent het karakter van Galle. Ze vertoeft niet enkel achter een bureau en op het terrein; het liefst van al praat ze met mensen. Natuurbrand bestrijden in Californië? Ze gaat op stap met de mensen die het écht doen, ze praat, achterhaalt hun drijfveren, en schrijft het neer. Doorheen de lijvige gesprekken geeft ze haar onderbouwde mening. Ze wijst op de diverse risico’s van de klimaatverandering zoals branden, droogtes en overstromingen, ze stelt dat het geen keuze is tussen stedelijke ontwikkeling en natuur maar dat beide perfect samen kunnen, ze pleit voor stadstuinen, groendaken en wadi’ s, kortom, ze vertelt niets nieuws, maar ze vertelt boeiend en overtuigend, gebruikt actuele cijfers en weeft het grote en het kleine verhaal mooi samen.

https://www.lannoo.be/nl/de-natuur-van-onze-steden

 

Tom Cochez en David Leloup, De vrienden van het vastgoed

“Politiekers zien promotoren graag, hoor”: een uitspraak van Jeroen Piqueur, de flamboyante ex-baas van het vastgoedbedrijf Optima. De vervlechting van politiek en de vastgoed is alom bekend. Op 9 oktober 2024 kopte De Standaard dat 1 op 8 burgemeesters zakelijke belangen heeft in vastgoed: een duizelingwekkend cijfer, iets te hoog om nog over ‘toeval’ te spreken. Maar hoe maak je die abstrace beïnvloeding zichtbaar voor iedereen? Waar en wanneer worden grenzen overschreden? Tom Cochez en David Leloup schreven er een boek over. Uitgever Apache legt zich toe op berichtgeving, onafhankelijk, kritisch, getoetst, hertoetst en opnieuw getoetst, maar boeken uitgeven is eigenlijk hun ding niet. Het contract werd dan ook met een andere uitgever, Houtekiet, getekend, het boek lag al klaar, maar toen werd het contract eenzijdig opgezegd. Apache gaf het ongewenste boek dan maar zelf uit, met logistieke steun van EPO.

Het leest als een uitstekende thriller: jammer genoeg is het zuivere non-fictie. De journalisten ontrafelen een mechanisme. Het verhaal opent met het veelbesproken etentje in hartje van Antwerpen met Eric van der Paal, de sterke man van Land Invest. Geleidelijk komt de volledige machine in beeld. Intens lobbywerk geeft aanleiding tot lucratieve deals voor bepaalde bouwbedrijven. Kort door de bocht: enkele politici beslissen, een groot bedrijf bouwt, andere politici financieren en een ander bedrijf verkoopt. Treed binnen in de duistere krochten van de besluitvorming, dure etentjes, dubieuze contracten, verdachte betalingen, zelfverrijking, de immocratie, politieke vriendendiensten, een schrijnend gebrek aan moraal.  Shakespeare schreef het al: “de machthebber heeft geen macht, de macht heeft de machthebber”. De auteurs doen veel moeite om de lezer niet te verliezen. In het kluwen van personen, rechtspersonen, data, plaatsen, afspraken, geldtransacties houden ze de context steeds helder in beeld. Zo komt een systeem met twee koppen aan het licht: aan de ene kant bakkeleien N-VA en PS voortdurend over gemeenschapsgeld, structuren en attitudes, maar in de coulissen zijn ze frivole zakenpartners, met de Antwerpse N-VA en de Luikse PS op kop.

https://shop.apache.be/products/de-vrienden-van-het-vastgoed

 

De tekst verscheen op de site van BBL op 25 oktober 2024

https://www.bondbeterleefmilieu.be/artikel/ruimte-voor-ruimte-boeken-over-slimme-steden-natuur-en-achterkamers

woensdag 9 oktober 2024

Bomen en bossen, bondgenoten voor een leefbare wereld

Ton Lemaire



Het boek Bomen en bossen van Ton Lemaire leidt in gedachten spontaan terug naar zijn boek uit 1970, Filosofie van het landschap, intussen diverse malen herdrukt. In de inleiding schrijft hij dat het mogelijks zijn laatste boek is en omschrijft hij het boek als ‘één lange ode aan boom en geboomte’. Het boek bundelt een vijftigtal essays. Lemaire kuiert, kijkt, denkt, overdenkt, zoekt, en schrijft. Het boek behandelt de relatie tussen de mens en het bos doorheen de geschiedenis. Hij kent de wetenschappelijke verhalen, maar beschouwt vooral de houding van de mens (bewustwording, waardering) en apprecieert rust en schoonheid. Geen toeval dat hij ook aandacht schenkt aan kunst.

Hij wandelt met je naar het Oude en Nieuwe Testament, langs Zeus en Odysseus, staat stil bij mythologieën, beschrijft de invloed van filosofen en Plato, Hegel, Jean-Paul Sartre en Gandhi, langs collega-schrijvers zoals Thoreau en  Gandhi. Hij staat stil bij het animisme, wikt en weegt antropomorfisering en antropocentrisme, en ga zo maar door. Ton is, kortom, een wandelende en schrijvende cultuurfilosoof met een groot boshart. 

https://www.amboanthos.nl/boek/bomen-en-bossen/

Verschenen op de site van BBL op 1 oktober 2024

https://www.bondbeterleefmilieu.be/artikel/zeven-bosboeken-voor-zeven-bosweekdagen

Hoe lees je een boom: ontrafel alle patronen en aanwijzingen van wortel tot kruin

Tristan Gooley




Een bekwaam vegetatiekundige beschrijft de kenmerken van de bodem, terwijl hij aan hoge snelheid  door een landschap raast. De planten vertellen haar/hem immers alles. Tristan Gooley leest zijn omgeving en geeft zijn kennis graag door. Hij leest de omgeving en gebruikt de informatie om zich te oriënteren en te navigeren. Tristan Gooley is de oprichter van The Natural Navigator, een school waar hij mensen leert navigeren met behulp van de natuur. Hij gebruikte zijn kennis en ervaring om de Atlantische Oceaan over te steken per vliegtuig en met een zeiljacht. Weer, water, bomen, alle geheimen ontsluierd en in (tal van !) handige boeken verpakt, zoals bv. De natuur als kompas.  Hoe lees je een boom verscheen in 2023, de Nederlandse vertaling in 2024.

Het sleutelwoord: ‘ontrafelen’. Kromgebogen bomen verklappen meestal de vaakst voorkomende windrichting (met in de bast grotere gaten aan de windzijde en rimpelig aan de andere kant), boomtakken groeien aan de zuidkant horizontaler, U-vormige bladstelen kunnen meer gewicht torsen dan ronde (vergelijk het met de vorm van stalen dwarsprofielen), éénzijdige zonnebrand bij kerselaars verklapt waar het zuidwesten ligt, vogels verkiezen andere takken om uit te rusten afhankelijk van de intensiteit van de wind, het aantal en de vorm van de takken van een boom vertelt hoe comfortabel de groeiplaats is, … Gooley, kijkt, denkt en vertelt. Eenvoudig en slim.

https://www.kosmosuitgevers.nl/boek/hoe-lees-je-een-boom/

Verschenen op de site van BBL op 1 oktober 2024

https://www.bondbeterleefmilieu.be/artikel/zeven-bosboeken-voor-zeven-bosweekdagen

Bomen, van wortel tot blad

Paul Smith




Paul Smith is de grote baas van de Botanic Gardens Conservation International, het grootste plantenbeschermingsnetwerk ter wereld. Aan het boek werkten ook conservatiespecialist Yvette Harvey-Brown (BGCI) en gevierd auteur Robert Macfarlane mee. Het is een prachtig non-fictieboek met een toetje, een onuitputtelijk engagement voor bomen. Het voldoet ruimschoots aan alle criteria om een uitstekende kennisoverdracht mogelijk te maken. Veel informatie, netjes geordend, afgewogen teksten, zakelijk geschreven maar voortgestuwd met engagement, vele uitstekende foto’s, diagrammen, tabellen en tientallen nauwgezette schetsen. De hele boom wordt feilloos gedissecteerd, gaande van zaden, bladeren, bast en hout tot bloemen en vruchten. Je vindt informatie over de unieke Millenium Seed Bank, de grootste zaadopslagplaats ter wereld, ondergebracht in de Royal Botanic gardens in Kew, Londen. De auteurs hebben even goed oog voor schoonheid, zoals die van de artificiële bomen in Singapore in Gardens by The Bay, of van de groei van bonsaibomen, de kleurstoffen in bomen en hun toepassingen en circulair ontwerpen.

De aanleiding voor het boek is de wetenschappelijke vaststelling dat het leven van bomen vandaag meer dan ooit bedreigd wordt, sinds ze zo’n 350 miljoen jaar geleden op aarde verschenen. Aan het eind wordt de Global Tree Assessment voorgesteld, het grootste biodiversiteitsproject op soortniveau dat ooit op poten werd gezet. Het doel is het uitsterven van de 60.000 boomsoorten die de aarde vandaag rijk is, te voorkomen. 

https://www.terralannoo.nl/nl/bomen

Verschenen op de site van BBL op 1 oktober 2024

https://www.bondbeterleefmilieu.be/artikel/zeven-bosboeken-voor-zeven-bosweekdagen