Rik Vanwalleghem
‘Tot tien tellen’ is een helse uitdaging voor peuters, kleuters doen het in een handomdraai. Ze voelen zich ook groot omdat ze denken de essentie onder de knie te hebben. Klopt ook, de rest van het (levens)verhaal gaat over context. Het boek ‘de 10 geboden van José De Cauwer’ gaat natuurlijk over “de koers” (‘die is van ons hé), in ’10 levenslessen van de wandelaar’ schrijft Dorien Draps over wandelen. Uiteraard zijn de boeken uiteenlopend, maar zijn er ook gelijkenissen. De Cauwer stelt: “demarreer en kijk niet om”, Draps schrijft: “wandel je eigen wandeling”. Er is ook een markant verschil tussen ‘levensles’ en ‘gebod’, het eerste verwijst naar ervaring het tweede naar wat opgelegd wordt. Hoewel het wat zachter aanvoelt, sluit ook voor het boek van José De Cauwer het woord ‘levensles’ beter aan bij de inhoud.
José De Cauwer voorstellen is in wielerminnend Vlaanderen
overbodig. José is koers, koers is eeuwigdurende passie. Hij is grenzeloos
verslaafd. De laatste jaren duikt hij voortdurend op als TV-commentator en
analist. Hij was eerder onder meer beroepsrenner, ploegleider en bondscoach bij
de jongeren en de profs. Het boek voelt aan als een reeks zeer uitgebreide
interviews met De Cauwer, neergeschreven door Rik Vanwalleghem, journalist en
vertrouwd met het wielrennen. De Cauwer heeft een olifantengeheugen voor
wielerwedstrijden én hij is een zeer onderhoudend en begeesterend verteller.
Wat hem onderscheidt van vele anderen zijn twee zaken. Ten eerste zijn inzicht
en intuïtie. Hij voelt de koers aan zoals geen ander, hij ziet en voelt meteen
wat de achterliggende motieven zijn. Ten tweede, hij vertelt het steeds op een
heldere, charmante manier, geen tierlantijntjes, maar ook nooit kwetsend. Als
coach was hij dan ook niet de leidinggevende die vanaf de zijlijn zijn stropdas
schikt, wel diegene die mee in het moeras ploeterde en intussen iedereen met
persoonlijke boodschappen prikkelde opdat hij/zij meer uit zichzelf haalde, de
intuïtieve coach.
Het boek bulkt van de fantastische oneliners. Enkele
voorbeelden uit de laatste pagina’s van het boek: ‘zoals ‘het leven is
onrechtvaardig’, ‘ik geloof niet in het hysterisch nastreven van het geluk’, ‘we
kijken te graag over de haag om te zien of de buurman het beter heeft’,
‘sociale media stimuleren ook onze hebzucht’, ‘ik ken de jongste tijd meer en
meer rijke mensen die arm zijn’, ‘een ongeluk ligt nu éénmaal in een klein
hoekje’, ‘we zijn mooiweerrenners geworden’, ‘in de koers en het leven moet je
soms door een muur’, ‘alleen de middelmatigen zijn altijd in topvorm’, en ga zo
maar door. Naast oneliners staan er ook tal van relevante verhalen en anekdotes
in, niet altijd over koers, maar wel verbonden met de koers. Een voorbeeld? Het
leven spaart niemand en iedereen draagt een kruis, het ene zwaarder dan het
andere. ‘De vader van Hennie Kuiper (Nederlands wielrenner met indrukwekkend
palmares) vertelde: “Ieder klaagt graag over zijn eigen kruis. Stel dat
iedereen zijn kruis meeneemt naar de markt. Daar ga je zien hoe groot of hoe
klein je eigen kruis is in vergelijking met dat van je medemensen. Zelfs als je
onbeperkt kan wisselen, is de kans groot dat je met je eigen kruis huiswaarts
keert”. Een wijs man.
https://www.borgerhoff-lamberigts.be/shop/boeken/de-tien-geboden-van-jos%C3%A9-de-cauwer
