Eva Meijer
Hét ideale boek voor zeer fanatieke Belgische
voetbalsupporters aan de vooravond van een wedstrijd België-Nederland. In
twaalf dagen overstroomt Nederland, in België geen zeewaterdruppel extra. Qua
beeld kan dit tellen. Het is loepzuivere fictie. Maar toch, het is bijwijlen
hallucinant en sterk dystopisch. De eerste dagen komt de zee elke dag 1
kilometer landinwaarts, enkele dagen later steekt er een storm op en dan is er
geen houden meer aan.
Wat de roman zo sterk maakt, zijn de vele eenvoudige
levensvragen (Meijer is ook filosofe) en mensenkennis, de droge beschrijvingen
van de vlucht en opvang, de fantasie, de soms sterk ironisch-sarcastische toon
en haar passie voor dieren. Paarden groeperen zich spontaan en rennen in grote
kuddes door het land, dwergvinvissen spoelen aan zonder dat iemand naar hen
omkijkt en scholen haringen zoeken nieuwe verbanden. De koning zonder land
zoekt zijn buitenverblijf op in Mozambique, de minister van Binnenlandse Zaken
wordt, omwille van zijn netwerk, gevraagd door Heineken om het bier eindelijk
op de kaart te zetten in Duitsland. Het merendeel van de Nederlanders is er
naartoe gevlucht en de supermarkten spelen graag in op de ellende. Ze
beschrijft de zinloosheid van bezit (je verliest toch bijna alle materie) en
geeft het verlies een gezicht. Merkwaardig boek waarvan tekstflarden voortaan
altijd doorheen je hoofd waaien als je op de zeedijk de horizon zoekt.
https://www.uitgeverijcossee.nl/zee-nu/9789464520132
De tekst verscheen op 30 januari 2024 op de site van BBL
https://www.bondbeterleefmilieu.be/artikel/zes-zeeboeken
