Charlie Corbett
Charlie Corbett was bij zijn zieke moeder toen ze plots
onwel werd. Hij belde de hulpdiensten. De ambulance verscheen op de oprit om
onverwachts achteruit te rijden en voor twee uur te verdwijnen. Een andere
oproep was dringender, of beter, een andere oproeper was meer volhardend.
Uitgerekend tijdens deze twee uren knakte zijn moeder. Corbett draagt nog
steeds een schuldgevoel.
Charlie Corbett beleefde zijn jeugd op een grote
schapenboerderij met een vader die zich meer toelegde op zijn schapen dan op
zijn kinderen. Zijn vader kwam uit de meest afgelegen uithoek van
Groot-Brittanië. Samen met zijn broer en zus was Charlie dan ook meer
aangewezen op zijn levenslustige moeder. Hij trok voor zijn studies naar Londen
en als financieel journalist zwierf hij de halve wereld rond. Tot hij zijn
moeder verloor. Hij moest op zoek naar een nieuw levenskompas. Hij zocht en
vond, hij zegde zijn job op, verliet Londen en trok naar de countryside. Hij
keek en bekeek de natuur, beleefde en herbeleefde zijn emoties, was geïntrigeerd
door vogels en hun gedrag. Hij gebruikt twaalf vogels om zijn gedachten te
ordenen en zijn verhaal aan op te hangen. Zijn herinneringen en zijn fantasie
bepaalden de vogelkeuze.
Corbett is een fantasierijke schrijver. Enkele voorbeelden:
“ze paraderen als fascisten tijdens een optocht, de kauwen babbelen en de
eksters ratelen … de esdoorn schudt de mistdruppeltjes van zich af en rekt zich
uit alsof hij zojuist ontwaakt uit een lange slaap, de winter bleef hangen als
een oude dronkenlap, zwaluwen die vrolijkheid rondstrooien, gierzwaluwen zijn
vliegende sikkels die de lucht maaien, de ijsvogel is een topmodel dat in een
kraakpand woont, een bruisende sambadanser … die als een scheermes het water
doorklieft.”
Het verdwijnen van zijn moeder uit zijn leven vergelijkt hij
met het doven van de poolster aan de hemel. Het gezin valt uit elkaar. Al de
onderlinge relaties werden op de een of andere manier bepaald of mogelijk
gemaakt door die ene poolster. En toen die poolster uitdoofde, raakten alle
gezinsleden uit hun baan en zweefden doelloos door de kosmos. Corbetts moeder
“deelde liefde en vriendelijkheid uit als ijsjes op een warme zomerdag”. Om
haar verlies te verwerken zocht hij zijn eigen therapie. Corbett vindt niets
leuker dan zich te verliezen in een boek en noemt zichzelf daarom een
ontsnappingskunstenaar. Het schrijven van het boek was voor hem een
therapeutisch proces. Het is een op en top Brits boek, met vele verwijzingen
naar Angelsaksische literatuur en regelmatig tekstflarden uit boeken van
anderen. De vertalers verkozen de originele teksten met een vertaling
achteraan. Hij legt een verbinding tussen natuur (ontdekking) en zijn emoties
(verlies) en verweeft beide.
https://www.meulenhoff.nl/producten/12-vogels-die-je-leven-redden-9789029096454
de tekst verscheen op de site van BBL op 4 januari 2022
https://www.bondbeterleefmilieu.be/artikel/12-vogels-die-je-leven-redden-charlie-corbett
