donderdag 26 november 2020

Alleen op avontuur

 



Alleen op avontuur, alles over wandelen in je eentje, Lidewey van Noord

Complexloos en openhartig. Ontdek en leef.

 “De KNNV uitgeverij is gespecialiseerd in unieke publicaties over natuur en landschap.”, een zin die steevast in elke KNNV-publicatie staat. Het boek “Alleen op avontuur, alles over wandelen in je eentje” van Lidewey van Noord is zo’n publicatie. Ze verhuisde naar Piemonte, wandelt en schrijft. Geen woord over Barolo, maar wel over haar ervaring om alleen op pad te gaan. Ze vertelt openhartig over het proces om angst te laten wegglijden en vertrouwen te (her)winnen. Wandelen als therapie.

 Velen trekken de wijde wereld in en schrijven er een boek over, de ene aansluitend op haar/zijn puberteit, de ander tijdens de midlife, en een derde als prepensioen.  Ilja Leonard Pfeijffer kocht zich een oude fiets, nam zijn vriendin onder de arm en fietste naar Rome. Tussendoor leerde hij hoe je naar de wereld kijkt, geniet, en stapsgewijs de wereld overwint. Fotograaf Michiel Hendryckx trok op zijn veertigste met een ezel op pad, ruilde onderweg noodgedwongen de ezel voor een tractor, en maakte pas in Griekenland rechtsomkeer. De (andere) ezel opende vele deuren die voor hem gesloten bleven. Anderen gaan op stap met hun jonge spruit en genieten van de ervaring samen. Niet enkel in de westerse wereld gaan filosofie en wandelen hand in hand, ook in de oosterse. Waarom steeds die omgeving, het ons omringende landschap, een rol speelde, deed Ton Lemaire ons lang geleden al uit de doeken. Ook in de bedrijfswereld is het hot om voor een korte periode alles achter te laten, en een spectaculaire wandeltocht van enkele dagen te maken in bv. Lapland (zie bv. het artikel in De Tijd van Sofie Vanlommel, De Tijd 3/10/20). Langer lukt niet, want het werk wacht niet.

 

Is dit het wandelboek te veel? Nee. Ergens achteraan in het boek staat het, de mens wandelt “van oudsher”. Voor de twijfelaars, Robert Macfarlane schrijft er graag over. Overal lezen we gelijkaardige boodschappen. Een zoektocht naar jezelf, herbronnen, bosbaden, natuur tot je nemen, lange wandelingen, gelukkig voelen, recht op ongelukkig zijn, verkennen, nieuwe horizonten, stapsgewijs, vernieuwend, confronterend, en ga maar door. Robert Moor vat dit mooi samen, “een oud pad draagt wijsheid in zich”

 

In dit boek vind je dezelfde boodschap. Belangrijk verschil, het is een persoonlijke, openhartige en complexloze getuigenis, met context. Er is dus een hemelsbreed verschil met het boek “Met Nietzsche de bergen in” van John Kaag. De subtitel is weliswaar “worden wie je bent”,  maar het uitgangspunt is het gedachtegoed van Nietzsche, en de wijze om het te begrijpen is wandelen in de Zwitserse bergen op dezelfde locatie als Nietzsche wandelde. Tussendoor geeft Kaag diverse aanwijingen over hoe je Nietzsches theorie kan toepassen in je eigen leven. Bij Lidewey van Noord is wandelen het uitgangspunt. Ze vertelt over haar ervaringen. Ze vertelt niet over “de angst”, maar haar angst, en vult dat concreet in. Ze vertelt over hoe ze terugkeerde omdat ze haar zakmes vergat, en dan thuis oefent om het zo snel mogelijk te openen. En ze schrijft openhartig dat als ze iets wil doen aan haar angst, ze eerst haar zelfbeeld moet bijstellen.  Ze vertelt over de boze buitenwereld geleidelijk toegankelijker werd … Belangrijk, als je op stap gaat, doe dat op je eentje. Niet dat samen wandelen niet aangenaam kan zijn, integendeel, maar je bereikt niet hetzelfde doel.

 

Vanuit de psychologie wordt het belang van wandelen op je eentje aangeprezen. “De solowandelaar” verkeert altijd in het gezelschap van zijn eigen lichaam en eigen gedachten, die tijdens de wandeling dankzij het feit dat zij zich beiden door hetzelfde landschap bewegen, op natuurlijke wijze samen lijken te vallen, in evenwicht zijn. Ze beschrijft haar geluksmomenten, met als uitschieter haar kijk over de mistvelden met in de verte de Alpen. Verder beschrijft ze de wisselwerking die er ontstaat met de omgeving als je steeds dezelfde paden volgt, hoe ze haar angsten stapsgewijs overwon en wat dat telkens met haar deed, hoe ze haar eigen kracht leerde kennen, hoe ze leerde vertrouwen op haar eigen lichaam, en autonomie opbouwde, hoe ze milder werd voor haar eigen lijf, hoe je moet inzetten op kracht en veerkracht …Als je écht wil weten hoe wandelen als therapie werkt, is dit een handig boek, wandelen nog beter.

 

Lidewey van Noord koppelt haar eigen ervaring, uiteraard, ook aan literatuur. Niet toevallig duikt dan Stevenson op, die ruim een eeuw geleden door de Cevennes trok (1879). Gelukkig kijkt ze ook heel wat ruimer en situeert haar ervaringen in onze Westerse filosofie, telkens kort, maar to the point. Ze gebruikt een heel toegankelijke taal, met korte, heldere zinnen. Daarnaast heeft ze oog voor de ervaringen van andere solowandelaars. Het onderwerp om alleen te wandelen als vrouw, ontwijkt ze niet. Ze sluit haar boek af met een aantal tips. Verwacht niets nieuws, niets spectaculairs, geen wandelroutes, geen kaarten, geen vernieuwende aanpak. Het is een persoonlijke getuigenis met een kader. Het is een kort boek, centraal een tiental foto’s, en voor de rest een sobere uitgave. Eén lange avond lezen, en je bent er helemaal doorheen. Vergeet je regenjas niet, en vertrek.

 

https://knnvuitgeverij.nl/artikel/alleen-op-avontuur.html