Frederik Buyckx
Zwart. Daarna grijs, wit en weer dat zwart. Een opmerkelijk
boek. Elke fotograaf weet het en elke fotobekijker ook. Als je een indringend
beeld wil maken, gebruik geen kleur. Wit en zwart, en dat onvoorstelbare palet
van wat daar tussen ligt, biedt je een gigantische stapel mogelijkheden. Het
boek Wolf van Frederik Buyckx is er zo eentje. Je opent, kijkt, bekijkt,
bladert en dan denk je ‘ok, dat is ongeveer hetzelfde, dat is iets gelijkaardigs,
dat heb ik al gezien’, tot je beter kijkt. Je wordt bedolven onder bergkammen,
sneeuw en bomen, aangevuld met verstilde beelden van mensen die meestal in
veeleer armoedige situaties leven. Buyckx is gefascineerd door de grootsheid
van de natuur, het immense, en kijkt met respect en ontzag naar eenzame
bewoners. Telkens er iets anders in het beeld, telkens is er iets meer dan
afstandelijke nieuwsgierigheid. Het lonkende onbekende.
Doorheen het boek is een verhaal geweven, aangereikt door
zijn grootvader, handgeschreven (zonder doorhalingen of wijzigingen !), op een
vaalgele achtergrond, net alsof het uit een oud notitieboek komt. Het verhaal
van een geitje dat, net als haar voorgangers, alles opgeeft (voedsel, warmte,
maar ook de noodzaak tot productie) en op zoek gaat naar de ultieme vrijheid,
iets wat de lonkende bergen bieden. Uiteraard wacht er een wolf.
Wolf is Buyckx zoektocht. Een uniek boek. Vrijheid,
betaalbaar? Nee, of beter, ja, het biedt je een leven en het kost je je leven.
Wat kies je? Hoe verleidelijk kunnen die bergen zijn? Ze bieden een intense
rust, een verbondenheid met de natuur, een onbeschrijflijk gevoel, fascinerend
en intrigerend. Omdat dat gevoel moeilijk in woorden te vatten is, kies je
beter voor beelden. Het boek werd uitgegeven door Hannibal Books. Je weet dus
vooraf dat de uitgave het woord ‘puik’ meer dan verdient.
