Yvonne Dudock, Nicole Franken
‘De allesvernietigende lawine en de aardverschuiving die
volgt, laat een grote ravage na en haalt het nieuws. Maar wie bekommert zich om
ons, om de problemen waar wij dagelijks mee te maken hebben? Dat interesseert
niemand.’ Een confronterende uitspraak van Lhakpa Wangdi Gurung, wonend in Lo
Manthang, een Nepalees dorp hoog in de Himalaya. Van generatie op generatie
dragen ze het respect voor de natuur, de spirituele band en hun uitgebreide
kennis over. Door de klimaatverandering valt er in de winter geen sneeuw wel
regen. Gevolg, water in de winter en geen smeltwater in het voorjaar, en dus
verdorren gewassen. Als het regent in de winter spoelt de vruchtbare aarde weg,
als het in het late voorjaar zou regenen, spoelt het water af op de verharde
bodem. Incidentele overvloedige regenbuien vernielen het eeuwenoude systeem van
irrigatiekanaaltjes, het ecosysteem raakt ontwricht, het leven onleefbaar.
Mensen vertrekken en dorpen blijven desolaat achter.
Het boek heeft de looks van een verleidelijke ‘ver
weg-vakantie’ met tal van mooie foto’s van authentieke gemeenschappen, levend
aan de rand van de aardbol, ruw en authentiek. Nicole Franken verzorgde de
foto’s , Yvonnen Dudock schreef heldere, eenvoudige teksten, regelmatig
aangevuld met kaderteksten. Ze nemen je op sleeptouw naar de Inuit (Groenland),
de Sami (Zweden), de Loba (Nepal), de Khalkha (Mongolië) en de Vuntut Gwitchin
First nation (Canada), vijf verhalen, één boodschap. De combinatie van woord en
beeld brengt een concrete, confronterende boodschap: “niemand bekommert zich om
ons”.
