Wim Huijser
Elke weekdag met de auto in de file om een hele dag in een kotje te zitten in ‘verweggiestaan’, te tokkelen, naar een scherm turen en wat praten. In het weekend wordt er dan maar uren gefietst en gewandeld. Loopt het toch mis, dan volgen artsenbezoeken en met wat geluk wandelen in de natuur op doktersvoorschrift en bosbaden. Het kan veel eenvoudiger, kijk uit naar een beroepsactiviteit waarbij je veel mag (moet ?) wandelen, vroeger veel voorkomend, intussen wat uit beeld. Wim Huijser houdt van wandelen en landschappen, nam een fotograaf onder de arm, Andrea Gulickx, en ging met een tiental ‘werkwandelaars’ op pad. Al kuierend praatten ze over hun werk en hun omgeving. Hij praat niet enkel met een schaapsherder, een veldbioloog en een boswachter, maar ook met een wichelroedeloper en een landschapsfilosoof. Hij praat met 17 verschillende werkwandelaars, 17 verschillende mensen, 17 verschillende manieren om naar de omgeving te kijken. De afsluitende babbel is schijnaar overbodig, hij praat met een ‘wandelbehartiger’. Juist draait het om, het boek is vooral een pleidooi om wat meer te wandelen. Zo moeilijk is het niet, schoenen aan en hop, op pad.
