Spoorwegen, wegen die kruisen, Victor Horta Henry Van de Velde

Françoise Aubry, Anne Van Loo

 

Waarom laat de NMBS je soms even wachten in het centrale station? Waarom  biedt de NMBS soms heel oude treinstellen aan? Françoise Aubry en Anne Van Loo leggen uit dat je kans krijgt om het werk van Horta en Henry Van de Velden te waarderen.

Net als alle bedrijven moet de NMBS, een overheidsbedrijf, zorgvuldig met haar budget omgaan. Het wordt geacht open te staan voor een correcte beleidsmatige sturing, maar is ook kwetsbaar voor politieke keuzes die voor discussie vatbaar zijn. De recente discussie over de oplopende kosten van het station van Bergen (een ruime vertienvoudiging van de geraamde kosten) wordt regelmatig als een ‘ongeoorloofde bestemming van NMBS-budgetten’ omschreven. Waarom? De keuze voor Calatrava als architect. Calatrava (ook de ontwerper van het station van Luik) hecht veel belang aan het beeld, handig als een politicus het opkalefateren van de stad in het achterhoofd heeft. Maar is dit ook niet een taak voor een overheid, beeldbepalende infrastructuur ontwikkelen?  

Koning Leopold II blaakte van ambitie, verlangde de aanleg van een noord/zuidtreinverbinding in Brussel. Het was een lang en moeizaam proces met tal van knelpunten (uiteraard ook financieel) en (juridische) afspraken. De ontwikkeling van de Hofberg en het nieuw te bouwen centrale station werd vastgelegd in een verdragswet tussen de stad Brussel en de staat. En wie mocht het centrale station bouwen? Een absolute toparchitect, wereldklasse, boegbeeld van de art nouveau, Victor Horta. Jammer, maar hij heeft zijn project niet helemaal kunnen afwerken. De belangrijke renovatie begin deze eeuw heeft tal van originele accenten terug beter in beeld gebracht. Een andere grootheid, Henry Van de Velde (ontwerper, vormgever, architect), kreeg de opdracht toevertrouwd om nieuwe treinstellen te ontwerpen. Het boek biedt een inkijk in tal van oude treinstellen, met fraai design. 

Het boek werd uitgegeven door Uitgeverij Snoeck. Je weet dus vooraf dat je een mooi en verzorgd boek vastneemt met een puike vormgeving en dat de ontsluiting van archieven een belangrijke rol speelt. Je vindt dus tal van unieke illustraties, in dit geval oude (gekleurde) ansichtkaarten, originele tekeningen van gebouwen, persoonlijke aantekeningen, schetsen, originele briefwisseling en uiteraard veel foto’s. De beelden maken het verschil. Heb je geen mogelijkheid om een miniatuurtrein door je woonkamer te laten rijden, koop dan het boek. Het neemt minder plaats in, is veel goedkoper, en het biedt je tientallen verschillende treinmodellen. Fluiten moet je zelf doen.

https://snoeckpublisher.be/language/nl/product/spoorwegen-wegen-die-kruisen/